Inleiding van Máxima Zorreguieta tijdens persontmoeting op Paleis Noordeinde, vrijdag 30 maart 2001
Ik ben zo blij om met Alexander eindelijk in het openbaar te kunnen verschijnen. De laatste jaren zijn erg spannend geweest. Ik had nooit kunnen verwachten dat ik hier op een dag en in het Nederlands zou spreken. Sinds New York en Brussel en nu Nederland is er veel gebeurd. Ik ben heel blij om hier te komen wonen en Nederland te leren kennen. Nu zal ik mijn echte inburgering beginnen, in alle rust en openheid. En natuurlijk, met de steun van Alexander !
Maar ik wil niet heen om de gevoeligheden over mijn vader. Dit is heel moeilijk voor mij, maar ik zal heel open en eerlijk zijn.
Wat is gebeurd in die periode in Argentinie is vreselijk. Ik verwerp sinds lang de Videla dictatuur, de verdwijningen, de martelingen, de moorden en alle verschrikkelijke feiten uit die tijd. Dat heeft zeker grote littekens op onze maatschappij achtergelaten. Daardoor heb ik begrip voor de grote zorgen die Nederlanders hebben over een moeilijke periode in mijn land.
Gelukkig hebben wij nu al meer dan 15 jaar een democratische regering.
Argentinie is geen eenvoudig land, maar een land vol tegenstrijdigheden; een land dat veel geweld kende, maar ook constructieve en positieve perioden. Ik kom van die achtergrond en van die achtergrond heb ik geleerd hoe belangrijk het is om waarden als democratie, rechtvaardigheid, mensenrechten en vrijheid te omarmen. In dat opzicht heb ik grote bewondering voor Nederland en de manier waarop het deze waarden uitdraagt.
Over mijn vader's deelname aan die toenmalige regering wil ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik spijt heb dat hij zijn best gedaan heeft voor de landbouw in een verkeerd regime. Hij had de beste intenties en ik geloof in hem. We weten allemaal, hoe fout dat regime was. Als Argentijnse heb ik daar veel spijt van.
Ik ben geboren in een hechte familie en mijn vader is, en zal altijd blijven, de integere en toegewijde vader die er altijd voor mij was. Ook nu is hij bij me. Dat voel ik. Ik hou veel van hem. Mijn hele familie staat onvoorwaardelijk achter mij, maar zij begrijpen ook de gevoelens die rond dit onderwerp leven. Daarom is mijn vader bereid om niet aanwezig te zijn bij ons huwelijk, hoe pijnlijk dit ook is voor mijn hele familie. Mijn familie steunt Alexander en mij om deze grote stap te nemen. Ze doen het omdat zij weten hoeveel Alexander en ik van elkaar houden en hoeveel wij in elkaar geloven. Ik ben daarvoor heel dankbaar.
Dit is de belangrijkste beslissing van mijn leven, genomen in een heel complexe situatie. Ik heb er heel veel over nagedacht, of ik het aankon en of ik Alexander zou kunnen steunen. Maar alle ervaringen en gedachten hebben mijn gevoelens sterker gemaakt. Ik ben ontzettend gelukkig om, met Alexander, onze levens te delen. We zijn er samen voor om alles te overwinnen. Ik ben heel gelukkig Alexander te hebben gevonden omdat hij het beste in mij opbrengt. Hij is intelligent, liefdevol, krachtig en met beide benen op de grond. Met Alexander heb ik zoiets heel speciaals. Daarom ben ik heel blij om dit vandaag met u te delen.