Toespraak van Koningin Máxima bij de uitreiking van de Appeltjes van Oranje op Paleis Noordeinde, Den Haag
Wie o wie krijgt toch de Grote Appel... U hoort het straks van mij, maar ik laat u nog héél even in spanning. Eerst wil ik graag kort stilstaan bij wat u allen verbindt en bij de grote betekenis van uw inzet.
Want wat fantastisch u hier te mogen verwelkomen op Paleis Noordeinde. U deelt een belangrijke missie; u zet zich in tegen eenzaamheid. Of zoals ik liever zeg; voor verbondenheid en gezamenlijkheid!
En dat doet u allemaal op geheel eigen wijze. U brengt mensen bij elkaar door samen te koken, spelletjes te spelen of gevoelens bespreekbaar te maken. Sommige van uw initiatieven verbinden generaties. Bij andere draait het om contact met leeftijdsgenoten.
Soms brengt u mensen uit heel verschillende werelden samen. En soms gaat het juist om gelijkgestemden die ervaringen delen. U brengt de strijd tegen eenzaamheid - de strijd vóór gezamenlijkheid - in de praktijk.
En dat is hard nodig. De cijfers liegen er niet om; van de volwassen bevolking geeft 40% aan eenzaam te zijn. Het is dan ook een misvatting te denken dat eenzaamheid alleen ouderen treft. Ook jongeren geven aan zich eenzaam te voelen. Meisjes vaker dan jongens. En de stad kan killer voelen dan de regio.
Allemaal mensen die het gevoel hebben hun verhaal niet kwijt te kunnen. Mensen die denken alleen te zijn als ze het moeilijk hebben. Mensen die bang zijn tekort te schieten. Mensen voor wie het leven letterlijk stil en bleek wordt.
Tegelijkertijd is het niet zo dat iedereen die alleen is, ook eenzaam is. Je kunt je ook eenzaam voelen met mensen om je heen. Eenzaamheid is ook: je niet begrepen voelen, het gevoel hebben er niet bij te passen of anders te zijn en geen aansluiting te vinden. In een overvol café, bij een concert of samen met huisgenoten in een studentenhuis; ook dan kan het oorverdovend stil zijn.
In augustus bezocht ik Stichting Door het Geluid in Leiden. Een stichting die zich inzet voor het mentaal welzijn van studenten. Ik woonde een workshop bij over eenzaamheid en vroeg de studenten; ‘durf je het wel te zeggen als je je eenzaam voelt?’ Het werd stil. Een dappere student zei ‘ja, bij de juiste mensen denk ik dat ik dat durf.’ Maar veel van hen gaven aan die moed waarschijnlijk niet te hebben. Want over eenzaamheid praat je niet.
Dit stigma moet eraf. Het gesprek geopend. Kortom; u bent hard nodig!
U maakt de wereld van mensen groter en geeft zingeving. U geeft hun wereld weer kleur. U haalt ze uit hun isolement en geeft mensen hun stem, zelfvertrouwen en hun zelfredzaamheid terug.
We weten dat eenzaamheid iedereen kan treffen. Misschien is het de buurvrouw die steeds minder buiten komt. Of de man die zich steeds dieper in zijn jas lijkt te verstoppen als hij met zijn hond een rondje loopt door het park.
We willen allemaal gezien worden, plezier hebben, van waarde zijn. Op zoek gaan naar echt contact is best spannend. Het vergt moed. Moed de regie over je leven terug te pakken. Wat ik zo geweldig vind bij alle initiatieven; u geeft mensen kracht en moed zelf in actie te komen en verbinding te zoeken met anderen. U geeft mensen zo het grootste geschenk: contact met anderen en het zien van elkaar.
Twee fantastische initiatieven zitten hier al met een beeldje in de handen. Ik zal de overige genomineerden niet langer in spanning houden.
De winnaar van de Grote Appel is een initiatief dat zich richt op het mentale en fysieke welzijn van zijn deelnemers. Deelnemers denken actief mee over activiteiten en inspireren leeftijdgenoten door hun ervaringen te delen. Het doel is eenzaamheid voorkomen, onderlinge verbondenheid creëren en bouwen aan een gemeenschap waarin plaats is voor echt iedereen. Samen zijn ze sterk.
En wat ben ik blij dat we met deze Appel weer laten zien dat het Oranje Fonds er is voor het héle Koninkrijk.
De Grote Appel gaat naar… Hunto Grandi, Grandi Hunto van Fundacion Movemiento ta Bida op Aruba!
Mijn hartelijke gelukwensen aan alle vrijwilligers en medewerkers!